Pazar Pazar...

Pazar günleri benim için sıkıcıdır... Ne olduğu belirsiz Cumartesinin neşesinden uzak Pazartesinin mutsuzluğundan payını almış tatil ama sevilmeyen kişiliksiz, yazık boynu bükük... Ama sevdiğim insnalarla hep birlikte geçmişsse bütün saydığım özelliklerinden uzaklaşır benim için sevilen bi gün kıvamına gelir. İşte bugün öyle bi pazar günüydü:))) Hemde herşeye rağmen :) Çünkü dün sabahtan beri bel ağrısı çekiyorum:( Ayaktayken iyi doğru pozisyonu bulunca rahat kalkıp otururken ızdıraplı bi yaşam döngüsüne sahibim:( Umudum iyileşmesi yönünde ama bu durum pazar günü gezmemi engelleyemedi :) Annem ve Nihanım bana yardım ettikleri için hayata devam ettim. Çok sevdiğim Levent Marina Lecigaleden görüntülerle sesleniyorum şimdi :)))

 Hint Evinin Kapısı

 Avizaye hasta oldum ama tavanın o süslemesi beni benden aldı bende istiorummmmmmmmmmmm:)))

 Hastası olunan bahçedeki Hint Evi:) Masanın her noktasından eğlence, mutluluk fışkırıyor...

 Butun ağrılarıma rağmen içimde ki bloggerı bastramadım...

 Ağrısal reflkes:)

 Rügardan muzdarip insan modeli:)

 

Elbisenin etek halini de çok sevdim yalan değil...

Sandalyelere oturup artistik pozlar vermeyi çok istedim ama oturup kalkmak benim için bi ızdrap oluyor:(

 Ama Nihan sağolsun benim istediğim pozlar için mankenlik yaptı :)))

 Benim tatlım canım annem :) yada herkesin sorduğu gibi cevap vereyim hıı evet büyük kardeşim :) :)

Büyük emek verdikten sonra oturabildim takdir edelim :)))

 Kokinalar yılbaşı çiceği olarak akıllara kazınsada benim için her mevsim var olması arzu edilenlerdir...

Ojeli parmaklar bana ojesizler anneme ait:)))

Evet benimde dilim var ve bazen dışarı çıkabiliyor :)))

 Bu melekler herkese harika bi hafta getirsinnnnn:))))

 Bu bölümdeki her nesneye bayıldım benim olsun istedim:)

Kurbağa ve inek kardeşlerde size iyi haftalar diliyormuş ben ve melekler gibi:))) Sevgiler :))